Τετάρτη 22 Ιουλίου 2020

Το νέο μας ιστολόγιο



Το ιστολόγιό μας άλλαξε διεύθυνση.

Για νεότερες αναρτήσεις πατήστε 
τον παρακάτω σύνδεσμο:

Κυριακή 21 Ιουνίου 2020


Αποχαιρετώντας το Νηπιαγωγείο!
Πάτα την εικόνα



"Οι μικροί σπόροι κοιμούνται κρυμμένοι 
κάτω από την επιφάνεια της γης 
μέχρι να μπει σε κάποιον από αυτούς 
η ιδέα να ξυπνήσει. 
Τότε τεντώνεται και δειλά-δειλά 
πετάει προς τον ήλιο 
ένα πολύ όμορφο βλασταράκι..."
(Antoine de Saint-Exupery)












Αγαπημένο μου παιδί,
τη μέρα που πέρασες την πόρτα του σχολείου μας, ήσουν ένα μικρό βλασταράκι που μόλις είχε ανοίξει τα μάτια του δειλά-δειλά 
να αντικρίσει τον κόσμο των μεγάλων.
Πρέπει να σου πω, ότι είχα την ίδια αγωνία με σένα. Δεν ήξερα τι θα συναντήσω. Δεν ήξερα πως θα είναι. Αλλά είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ.

Να ξέρεις ότι όπως ο ήλιος αγκαλιάζει με τη ζεστασιά του τα μικρά βλαστάρια, 
έτσι και γω προσπάθησα πολύ να σε βοηθήσω 
να ξεδιπλώσεις ό,τι ομορφότερο 
κρύβεις μέσα σου.

Τώρα ήρθε η στιγμή να αποχαιρετιστούμε 
και να κρατήσουμε και οι δυο αναμνήσεις 
από τις στιγμές που περάσαμε μαζί.

Συνήθως κάθε φορά, σαν πλησιάζει στο τέλος μία χρονιά, όλοι ρωτούν "πώς πέρασες, μικρό μου;" ή "τι θα σου μείνει αξέχαστο από του Νηπιαγωγείου τη γειτονιά;".

Πολύ λίγοι είναι αυτοί που ρωτούν εμάς, 
πώς αισθανόμαστε που φεύγεις μακριά.

Δύσκολο να χωρέσουν σε δυο γραμμές και να ντυθούν με λόγια όσα αισθάνομαι τώρα που τελειώνει αυτή η χρονιά και θα πούμε "αντίο".

Από τις αμέτρητες στιγμές που ζήσαμε θα φυλάξω για πάντα αυτές που με κοιτούσες με τα λαμπερά σου ματάκια, τις αγκαλιές σου που γέμιζαν την καρδιά μου με λουλούδια, τα φιλιά σου που έφερναν την Άνοιξη, το δυνατό σου γέλιο, την υγρασία που έμενε στα δάχτυλά μου κάθε φορά που προσπαθούσα να διώξω δάκρυα λύπης μακριά, τα "μαμά" που κατά λάθος σου ξέφευγαν κάθε φορά που ήθελες κάτι να μου πεις...

Σ' ευχαριστώ που ήσουν κομμάτι της ζωής μου εννιά ολόκληρους μήνες...

Αν με ρωτήσεις τι θέλω από εμένα να κρατήσεις, θα σου πω μια φράση μοναχά: να μπορείς να προχωράς με το φως της αγάπης.

Εύχομαι να σε βοήθησα έστω και λίγο να κατανοήσεις πόσο μοναδικός άνθρωπος είσαι. 
Η χρονιά που περάσαμε μαζί 
ας είναι η αρχή για μια μαγική διαδρομή!

Να το μυστικό μου...
Είναι πολύ απλό...
Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, 
την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...






















Αποχαιρετώ το νηπιαγωγείο 

Όλα όσα έμαθα στο πρώτο μου σχολείο,

μην περιμένετε με δυο λόγια να τα πω,

γιατί στ' αλήθεια δεν μπορώ.


Είναι πράγματα απλά,

αλλά πολύ σημαντικά:

να μοιράζομαι, να αγαπώ, να θυμώνω

και ύστερα από λίγο να φιλιώνω,

να βρίσκω τρόπους να πω "ευχαριστώ" μα και 

"συγγνώμη",

όταν άθελά μου τον φίλο μου πληγώνω.



Να ζωγραφίζω, και να κατασκευάζω,

με πλαστελίνη, με μαρκαδόρους, με μπογιά, 

 πινέλο, κιμωλία

να ταξιδεύω στου ονείρου τη μαγεία.



Να τραγουδάω, να χορεύω,

να τρέχω και ξέγνοιαστα να παίζω,

να γελάω, να ρωτάω με πολλά "γιατί",

απορώντας για το καθετί.



Ήρθε η ώρα να πω αντίο στο Νηπιαγωγείο

και όλα αυτά θα κρατώ στην καρδιά και στο

μυαλό μου

πολύτιμο θησαυρό και οδηγό μου αληθινό.

Βάζουμε πλώρη λοιπόν για άλλες θάλασσες.

Σας αποχαιρετάμε.

Πάτα την εικόνα




Κυριακή 14 Ιουνίου 2020

Ο καλός βασιλιάς ήλιος!
Μια φορά κι έναν καιρό...


















Βρες τις διαφορές στις εικόνες


Οδηγίες προφύλαξης από τον ήλιο

Τα απαραίτητα μέτρα προστασίας είναι:

1.     Φοράμε καπέλο
2.     Καθόμαστε στη σκιά
3.     Φοράμε αντηλιακό
4.     Δεν βγαίνουμε στον ήλιο το μεσημέρι
5.     Πίνουμε πολλά υγρά
6.     Φοράμε γυαλιά ηλίου
7.    Δεν παίζουμε στον ήλιο τις ώρες 12:00 - 4:00 

Κόψε τις εικόνες 


και κόλλησέ τες εδώ ώστε να θυμάσαι τι χρειάζεσαι για την προστασία σου


Καταλήξαμε λοιπόν ότι 

υπάρχει η μαγική συνταγή!


Μ π λ ο υ ζ ά κ ι
Α ν τ η λ ι α κ ό
Γ υ α λ ι ά
Ί σ κ ι ο ς
Κ α π έ λ ο
Ο μ π ρ έ λ α



Το τραγούδι των πλανητών



Στίχοι: Σίμος Οικονομίδης
 Μουσική: Χάρης Κατσιμίχας
Από το βιβλίο της Ελένης Πιτσιδοπούλου:
«Μια γιορτή στη γειτονιά του ήλιου»,
εκδόσεις Πλανητάριο Θεσσαλονίκης, 2007

Του ήλιου η γειτονιά

πλανήτες έχει εννιά.

Δεν στέκονται στιγμή,

γυρνάνε με ορμή.



Πρώτος ο Ερμής

απ’ όλους πιο σταχτής,

μετά η Αφροδίτη

ολόλευκη σαν νύφη. (x2)



Λίγο πιο πέρα η Γη,

σε όλους μας γνωστή

κι ακολουθεί ο Άρης,

κόκκινος κατεργάρης.



Λαμπρό θα δεις τον Δία,

δεν θέλει φαντασία.

Ο Κρόνος θα σ’ αρέσει,

βραχιόλια έχει στη μέση.



Κι αν έχεις κι άλλα κέφια

ψάξε πιο πέρα αδέρφια:

Ουρανό και Ποσειδώνα

που ’χουνε μακρύ χειμώνα. (x2)



Ο Πλούτωνας μακρινός,

κρύος και σκοτεινός

νάνος και ερημίτης,

δεν μοιάζει καν πλανήτης.



Και αν τώρα κοιμηθείς

και σαν τον Φώτη ονειρευτείς

μπορεί στον ύπνο σου ν’ ακούς,

ήχους διαστημικούς:

Ζινγκ ζουνγκ ζινγκ, ζινγκ ζουνγκ ζινγκ Ζινγκ 

ζουνγκ ζινγκ ζουνγκ, ζινγκ ζουνγκ ζινγκ ζουνγκ 


ZINΓΚ


Αφού ακούσεις το τραγούδι και 
διαβάσεις τους στίχους του 
απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις:


  • πόσοι είναι οι πλανήτες;
  • ποιος είναι ο 1ος πλανήτης και τι χρώμα έχει;
  • τι χρώμα έχει η Αφροδίτη;
  • πως λέγεται ο πλανήτης που κατοικούμε;
  • τι χρώμα έχει ο Άρης;
  • ποιος πλανήτης έχει πάρει το όνομά του από τον αρχηγό των Θεών;
  • ποιος πλανήτης έχει δαχτυλίδι στη μέση;
  • τι σχέση έχουν μεταξύ τους ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας;
  • ποιος είναι ο πιο μακρινός και σκοτεινός πλανήτης;
  • ποιόν ήχο άκουγε ο Φώτης στον ύπνο του;

Δείτε ένα εκπαιδευτικό βίντεο 
για το ηλιακό μας σύστημα 
πατώντας πάνω στην εικόνα



  1. ζωγραφίζω το ηλιακό σύστημα
  2. ζωγραφίζω τον αγαπημένο μου πλανήτη
  3. φτιάχνω τρισδιάστατους πλανήτες με πλαστελίνη ή τσαλακωμένη εφημερίδα ή αλουμινόχαρτο
  4. μετρώ τους πλανήτες
  5. τους βάζω στη σειρά σύμφωνα με τη θέση τους στο ηλιακό σύστημα
  6. ψάχνω να βρω πλανήτες που το όνομά τους αρχίζει από Α κ.λ.π.




"Από αυγή σε δύση τρέχω"... 

Το ταξίδι του ήλιου



Ο βασιλιάς Ήλιος, αυτός που δίνει ζωή 
στα ζώα και στα φυτά προβάλλει το  πρωί  
πίσω από τα βουνά και μαζί του 
ξυπνούν όλα τα ζωντανά της γης.

Το μεσημέρι ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό 
και είναι ζεστός και λαμπερός και καυτερός… 
Το απόγευμα σιγά σιγά κατεβαίνει 
και το βράδυ κρύβεται… 
Τότε ο ουρανός σκοτεινιάζει και γίνεται βράδυ…

Τι συμβαίνει όμως; Τι κάνει ο ήλιος; 
Πως ταξιδεύει και κυλά η μέρα μας 
μέχρι να' ρθει πάλι το βραδάκι 
και μετά πάλι από την αρχή;


Το ταξίδι του ήλιου δεν τελειώνει.

Ας απολαύσουμε το τραγούδι

Ο ήλιος θέλει διακοπές

σε στίχους και σύνθεση Μπασλάμ Δημήτρη από το album Ο γαργαληστής
Τραγούδι: Μάλαμας Σωκράτης 


Έχω κάνει τόσο δρόμο
για να ανέβω το βουνό
μου `χουν φύγει τα ποδάρια
ήτανε θαρρώ ψηλό.


Άμα είσαι ήλιος… Μπελάς!
Δεν αντέχω, δεν αντέχω
από αυγή σε δύση τρέχω
φέξε εδώ κι εκεί και πέρα
κι ούτε ένα ρεπό μια μέρα.


Είσαι και καυτερός… Τρομάρα σου!
Δεν είναι δουλειά αυτή για μένα
να ξυπνάω τα παιδιά
άσε που ακούω συνέχεια
τα παντζούρια ρε μαμά!

Δεν αντέχω, δεν αντέχω

από αυγή σε δύση τρέχω…






Τι είναι αυτό που κάνει τον ήλιο 

να κουράζεται τόσο 


και πόσο διαρκεί το ταξίδι του;


Πρωί - Μεσημέρι - Απόγευμα - Βράδυ

Τι κάνουμε  το πρωί, το μεσημέρι, 
το απόγευμα, το βράδυ;

Που  βρίσκεται ο ήλιος το πρωί – το μεσημέρι – το απόγευμα και το βράδυ;

Ο ήλιος ανατέλλει, ξημερώνει, ξυπνάμε, τρώμε πρωινό λέμε καλημέρα., πάμε στο σχολείο, στις δουλειές τους οι μεγάλοι.  

Ο ήλιος ψηλά, είναι μεσημέρι, φεύγουμε από το σχολείο, τρώμε μεσημεριανό.

Ο ήλιος σιγά σιγά κατεβαίνει για να κρυφτεί και πάλι, είναι πλέον απόγευμα, μας χαρίζει ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα, τρώμε απογευματινό.

Ο ήλιος δύει,  σκοτεινιάζει, νυχτώνει, τρώμε βραδινό, λέμε καλό βράδυ.


Ζωγραφίζω το ταξίδι του ήλιου με τέμπερες σε μαύρο χαρτόνι όπως παρακάτω:




















Αν κοιτάξουμε τις σκιές που δημιουργεί ο ήλιος στα διάφορα αντικείμενα μπορούμε να μαντέψουμε τι ώρα είναι....
 Παίξε με τις σκιές!