Πέμπτη 23 Απριλίου 2020

Ο άρχοντας 

Κορώνα Βάϊρους!!! 


-Τι κρίμα που δεν μπορούμε να πάμε στο σχολείο!
-Μου λείπουν οι φίλοι μου!
-Βαρέθηκα τα παιχνίδια και τις ταινίες που παρακολουθώ στον υπολογιστή!

Οι μέρες περνούν.... Το σχολειό μας είναι άδειο και στην αυλή δεν ακούγονται φωνές, παίζουν μόνο τα πουλάκια....

Υπάρχει μια καινούργια λέξη 
που ίσως έχεις ακούσει.

Ίσως ακούς ανθρώπους να τη λένε 
ή να την έχεις ακούσει στις ειδήσεις.

Αυτή η λέξη είναι ο λόγος 
που δεν πηγαίνεις σχολείο.

Είναι ο λόγος που δεν μπορείς να βγεις έξω 
για πολλή ώρα ή να πας να δεις τους φίλους σου. 

Είναι ο λόγος που αυτοί που σε φροντίζουν 
είναι κι εκείνοι σπίτι.

Τι είναι και γιατί μιλάνε όλοι γι’ αυτό;

Η λέξη είναι

Κ ο ρ ω ν ο ϊ ό ς 

Να σας συστήσω τον άρχοντα 

Κορώνα Βάϊρους!!! 

Νάτον! 

Κάθεται πάνω στο θρόνο του ευτυχισμένος και στο παλάτι του άρχοντα γίνονται 
γλέντια και πανηγύρια, 
ακούγονται γέλια και τραγούδια.





Ο κορωνοϊός τρέχει, εξαπλώνεται παντού. 
Οι άνθρωποι φοβισμένοι , 
αγοράζουν προμήθειες, 
μάσκες, αντισηπτικά μαντηλάκια.



Οι μέρες περνούσαν, τα παιδιά
στέκονταν στο παράθυρο και
κοιτούσαν το άδειο παρκάκι 
και την παιδική χαρά.

Ένα μικρό περιστέρι ήρθε στο
παράθυρό τους.

Περιστέρι: Εμείς, τα περιστέρια,
είμαστε πολύ φιλικά με τους
ανθρώπους. Σας γνωρίζουμε και
καθόμαστε κοντά σας, τρώμε
σποράκια και ψίχουλα από το χέρι
σας. Πιστεύω, πως κάποιος
μπορεί, να μας βοηθήσει.

Ο παππούς, ο Ιπποκράτης.


Είναι ο πιο παλιός γιατρός, 
είναι πολύ σοφός.
Θα του πω όλα όσα μας προβληματίζουν 
και δεν μπορεί, θα μας δώσει την λύση.

Το περιστέρι πέταξε προς το δάσος 
στο σπίτι του παππού.

Περιστέρι: Παππού Ιπποκράτη,
παππού! Χου, χου!
Ιπποκράτης: Μα ποιος είναι; Ποιος
με θυμήθηκε;
Περιστέρι: Εγώ, ένα μικρό λευκό
περιστέρι.
Ιπποκράτης: Πως βρέθηκες εδώ;
Βαρέθηκες τις πλατείες και τα
πάρκα; Τον θόρυβο και το
καυσαέριο;
Περιστέρι: Παππού Ιπποκράτη σε
χρειαζόμαστε.
Ιπποκράτης: Τι συμβαίνει; Σε
νιώθω αναστατωμένο.
Περιστέρι: Παππούλη, ένας
άρχοντας ο Κορώνα Βάϊρους, έχει
έρθει στον κόσμο και οι άνθρωποι
αρρωσταίνουν κάθε μέρα όλο και
πιο πολλοί.
Ιπποκράτης: (στάθηκε για λίγο
σιωπηλός)
Περιστέρι: Θέλουμε την βοήθειά
σου, την συμβουλή σου. Τι να
κάνουμε;

Ιπποκράτης:
«Καλύτερα να προλαμβάνεις
Παρά να θεραπεύεις!»
Να η πρώτη μου συμβουλή. 
Θέλει σκέψη και σύνεση, 
έτσι θα κάνουν το πρώτο βήμα.

« Η τροφή είναι το φάρμακό μου,
το φάρμακό μου η τροφή.»
Αυτή είναι η δεύτερη συμβουλή.

«Ήλιος, αγέρας καθαρός,
ο καλύτερος γιατρός»
Αυτή είναι η τρίτη συμβουλή.

Ας προσέξουν τα παιδιά, ας
ακούσουν τους γιατρούς, τους
επιστήμονες και όλα θα πάνε καλά.

Τα παιδιά έκαναν τα λόγια του
παππού Ιπποκράτη πράξη, έτσι
σε λίγες ημέρες…..


Στο παλάτι του άρχοντα
Κορώνα Βάϊρους.



Αχ! Τι έχω πάθει, τι έχω πάθει! 
Δεν μπορώ πια να νικήσω τους ανθρώπους!
Πήραν μέτρα δραστικά και 
με διώξανε μακριά!
Εγώ, που έριχνα δέκα- δέκα τους αρρώστους, τώρα δεν μπορεί να κολλήσει ούτε ένας!
Σκέψου, ότι το εμβόλιο ακόμη να το βρουν,
 αλλά εγώ έχω χάσει τη δύναμή μου!

Νιώθω όλο και μεγαλύτερη εξάντληση, 
θα πάω να αποσυρθώ, θα φύγω, θα χαθώ!
Αλλά θα ξανάρθω πιο δυνατός!

Όμως οι άνθρωποι πήραν το μάθημά τους. 
Κάθισαν στο σπίτι σκέφτηκαν και έπραξαν.

Εκείνο το βράδυ στο δελτίο ειδήσεων 
ο παρουσιαστής ανακοινώνει:

Η πιο ευχάριστη είδηση της χρονιάς! 
Ο άρχοντας Κορώνα Βάϊρους νικήθηκε!

Κανείς πια δεν είναι άρρωστος,
όλοι χαίρουν άκρας υγείας!

Οι ειδικοί επιστήμονες επισημαίνουν 
πως οι προσπάθειες όλων μας, 
αλλά περισσότερο των παιδιών,
έδιωξαν την αρρώστια μακριά.

Για αυτό, μπορείτε όλοι να
διασκεδάσετε ελεύθερα!


Γερός θέλω να είμαι,
γερός και δυνατός,
δεν με φοβίζει πλέον,
ο κορωνοϊός!

Γερή θέλω να είμαι,
γερή και δυνατή,
διώχνω μακριά την γρίπη,
την γρίπη την κοινή.

Τον παππού τον Ιπποκράτη,
τον καλό μου τον γιατρό,
τον ακούω, τον προσέχω,
για να είμαι εγώ γερό!

Χέρια πάντα καθαρά,
Φρούτα και λαχανικά,
Ήλιος, καθαρός αέρας,
είναι οι συμβουλές της μέρας.

Τον παππού τον Ιπποκράτη,
τον καλό μου τον γιατρό,
πάντα, πάντα τον ακούω
για να είμαι δυνατό!
--------------------
Πιστεύω να σας άρεσε η ιστορία μας.
Μπορείτε να ζωγραφίσετε 
και να εκφράσετε τις σκέψεις σας 
και τις ιδέες σας.

Ήταν μια ιστορία της κ. Αναστασίας Ξηρομερίτου 
από το Κουκλοθέατρο Λαμίας






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου